چکیده بافتهای فرسوده به دو دسته کلی، دارای ارزش و فاقد ارزش تقسیم می‌شوند. رویکردهای جدید مرمتی سعی در تکیه بر میراث موجود در بافتهای فرسوده دارای ارزش و تلفیق اقتصاد و فرهنگ و احیای پایدار بافتهای تاریخی از طریق تعیین نقش آنها در سازمان فضایی شهر دارد. یکی از رویکردهای مطرح در این زمینه رویکرد گردشگری در برنامه‌ریزی شهری است. امروزه این رویکرد به عنوان نوعی جدید از انواع گردشگری، موضوع مهمی در توسعه و دگرگونی شهرها در جهان محسوب می شود. از طرف دیگر وجود گستره ای وسیع و فراگیر از بافت های ناکارآمد و مساله دار در شهرها یکی از مهمترین مشکلات پیش روی مدیریت شهری است که در ابعاد متنوع کالبدی و عملکردی، محیط زیستی، اجتماعی و.... نمود یافته و به عنوان یکی از تازه ترین دستاوردها در عرصه نظریات شهرسازی تحت عنوان "گردشگری شهری پایدار" در رابطه با مقوله نوسازی و احیا بافت های فرسوده معرفی شده است. بر این اساس مقاله حاضر ضمن بررسی انواع بافتهای فرسوده، بافتهای دارای ارزش فرهنگی را معرفی نموده و به روش مداخله در این گونه بافتها برای جذب گردشگران می پردازد . هدف اصلی مقاله ارائه راهکار در خصوص تجدید حیات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی بافت های قدیمی ، فرسوده و نامناسب شهری و دستیابی به توسعه شهری پایدار و مشارکتی و اعتلا هویت ارزشهای فرهنگی ،اجتماعی و معماری ایرانی –اسلامی و ارتقا کیفیت محیط زندگی شهروندان برای جذب گردشگران می باشد. کلمات کلیدی: بافت فرسوده. گردشگری شهری، توسعه پایدار، نوسازی و بهسازی
(چکیده فوق برای همایش ملی توسعه گردشگری مشهد ارسال شده است و اصل مقاله در حال تدوین است)
